Η απελευθέρωση των Αραδοσιβίων

Τα Αραδοσίβια απετέλεσαν μια από τις δύο αφετηρίες της επίθεσης του ελληνικού στρατού κατά των οχυρωμένων στην Ελασσόνα Οθωμανών.

Κατά την πρώτη ημέρα του Α΄Βαλκανικού Πολέμου, στις 5 Οκτωβρίου, η ΙΙη Μεραρχία της Στρατιάς Θεσσαλίας, με επικεφαλής τον Συνταγματάρχη Κωνσταντίνο Καλλάρη και εμπροσθοφυλακή το 1ο και το 3ο ΣΠ, προχώρησε προς τη συνοριακή γραμμή και κατέλαβε τη διάβαση του Προφήτη Ηλία και την περιοχή Μπουγάζι Τυρνάβου. Παρά τη σθεναρή αντίσταση της τουρκικής φρουράς, που συνάντησαν οι δυνάμεις της ΙΙης Μεραρχίας στο φυλάκιο Λοφάκι ή Λοσφάκι, στο ύψωμα Παπαλίβαδο και στο χωριό Λεύκη (Σκόμπα), προχώρησαν και εδραιώθηκαν εκεί.

Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων αυτών, πραγματοποιήθηκαν αναγνωριστικές πτήσεις από ένα ελληνικό στρατιωτικό αεροπλάνο, πάνω από τις εχθρικές γραμμές και από την περιοχή Λεύκης-Τσαριτσάνης.

Συνεχίζοντας, την ίδια ημέρα, την προέλασή της προς την Ελασσόνα, η ΙΙη Μεραρχία, αφού απελευθέρωσε το χωριό Σκόμπα (Λεύκη), προχώρησε προς το ύψωμα Ας Ομπά (στο Στεφανόβουνο) και απελευθέρωσε τα Αραδοσίβια.

Η πορεία του στρατού σταμάτησε στα Αραδοσίβια και το 3ο ΣΠ διανυκτέρευσε κοντά στο χωριό Σκόμπα, ενώ το 1ο ΣΠ στο ύψωμα Παπαλίβαδο. Από τις μικροσυγκρούσεις των Ελλήνων με τους Τούρκους, που έγιναν εκείνη την ημέρα τόσο στους συνοριακούς σταθμούς, όσο και από τις αψιμαχίες που έγιναν με τις ανιχνευτικές μονάδες του τουρκικού Ιππικού, στα βορειοανατολικά της Σκόμπας και ανατολικά του Δομενίκου, υπήρξαν και ορισμένες απώλειες με 4 νεκρούς και 8 τραυματίες.

Το πρωί, της 6ης Οκτωβρίου, το 3ο Σύνταγμα μετακινήθηκε στη Σκόμπα όπου και εγκαταστάθηκε αρχικά ο διάδοχος Κωνσταντίνος με το Επιτελείο.

Μετά, το Γενικό Στρατηγείο προωθήθηκε στο ύψωμα 842, νότια του χωριού Στεφανόβουνου, απ’ όπου είχε την πλήρη εποπτεία της μάχης της Ελασσόνας, που διεξήγετο από την Ιη και την ΙΙη Μεραρχία. Τα στρατιωτικά νοσοκομεία εγκαταστάθηκαν αρχικά στη Γαλανόβρυση και στο Στεφανόβουνο (Ασόμπα) και μετά τη μάχη στην Ελασσόνα.

Συνεχίζοντας την προέλασή του προς την Ελασσόνα ο ελληνικός στρατός, πέρασε πάνω από τη γυμνή ράχη του λόφου Τσιάρα, που βρίσκεται πάνω από τα Αραδοσίβια, από όπου φαίνεται ο κάμπος της Ελασσόνας και ο Κάτω Όλυμπος με δεξιά τους την Τσαριτσάνη. Όπως αναφέρει στο ημερολόγιό του ο Φ.Σ. Δραγούμης: “…Σε λίγο πέρασαν πηγαίνοντας προς την Ελασσώνα, καβαλάρηδες και τραγουδούσανε κλέφτικα…Οι πεζοί μας ταχτικότατα προχωρούσαν από όλες τις μεριές, προφυλαγμένοι όσο μπορούσαν από το έδαφος. Τα κανόνια μας πυροβολούσαν από το μέρος της Τσαρίτσανης και από πάνω από τις απότομες κατηφοριές πίσω απ’ την Ελασσώνα στα πρώτα υψώματα του Ολύμπου, απαντούσανε τα τούρκικα… Ανυπομονούσαμε να φτάσουμε σ’ένα λόφο Νοτιοδυτικά της Ελασσώνας απ’όπου θα μπαίναμε στη ζώνη της ενέργειας. Ακολουθούσαμε δρόμο χαμηλό αφού είχαμε περάσει τα χωριά Ορτά, Τσινέλ και Ραδοσίβια. Τούρκικα χωριά. Οι λίγοι χωριάτες που είχαν απομείνει εκεί φαίνονταν πανικοχτυπημένοι και τους αφόπλιζαν στρατιώτες δικοί μας. Ένας γέρος με σαρίκι και άσπρα γένιακάθονταν στην αυλή του τζαμιού, ατάραχος και ήσυχος. Δεχότανε τη μοίρα…”.

Από τα Αραδοσίβια, οι δυνάμεις της ΙΙης Μεραρχίας κατευθύνθηκαν στον κάμπο της Ελασσόνας, όπου γινόταν πραγματική μάχη και μπήκαν στην ζώνη "πυρός" του τουρκικού πυροβολικού, αλλά κινήθηκαν προς το ύψωμα Μαγούλα, προκειμένου να περάσουν στο Μοναστήρι της Ολυμπιώτισσας Παναγίας και να επιτεθούν στους αμυνόμενους Τούρκους.

Το 3ο ΣΠ κινήθηκε προς το χωριό Αετορράχη και στη συνέχεια προχώρησε και αυτό προς το ύψωμα Μαγούλα.

Προελαύνοντας, η ΙΙη Μεραρχία έφθασε σε ένα λόφο, κοντάστη θέση Αλά Τεπέ της Ελασσόνας, και πλαγιοκοπούσε, συνεχώς, τους Τούρκους με το πυροβολικό της. Ειδικότερα, το 7ο και το 1ο ΣΠ κινήθηκαν, ενισχυτικά, προς το ύψωμα Μαγούλα (δυτικά) και, μαζί με το 3ο ΣΠ, πέρασαν τον Ελασσονίτικο ποταμό, παρά τα έντονα πυρά του τουρκικού πυροβολικού που δέχθηκαν στον πεδινό χώρο, πριν από την Ελασσόνα. Τελικά, οι δυνάμεις της ΙΙης Μεραρχίας, αφού έδωσαν σκληρή μάχη με τις τουρκικές δυνάμεις, κατέλαβαν τα ΒΔ υψώματα της Ελασσόνας.