Παρουσιάζεται στην Ελασσόνα το “Δρολάπι” του Ευαγγέλου Αυδίκου
Το Δίκτυο Καλλιτεχνών και Επιστημόνων για την ανάπτυξη της Επαρχίας Ελασσόνας σε συνεργασία με τον Δήμο Ελασσόνας, τον Χιονοδρομικό-Ορειβατικό Σύλλογο Ελασσόνας, το Αγροτικό Εθνογραφικό Μουσείο Ᾱραδοσιβίων και οι εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ σας περιμένουν στην παρουσίαση του μυθιστορήματος του Ευαγγέλου Αυδίκου, Δρολάπι, ΕΣΤΙΑ 2023, που θα γίνει στην Ελασσόνα στις 25 Φεβρουαρίου 2024, ώρα 11 πμ, στην Αίθουσα Προβολής Τοπικού Πολιτισμού, Δήμος Ελασσόνας (Τοξωτό γεφύρι).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Λαμπρινή Διαμάντη, Εκπαιδευτικός
Βασίλης Ζαρζώνης, φιλόλογος
Θωμάς Ν. Λιόλιος, φιλόλογος, εκδότης
Ελένη Μπλιούμη, Εκπαιδευτικός, Διευθύντρια Δημοτικού Σχολείου Καλλιθέας Ελασσόνας
Συντονιστής
Θωμάς Ν. Λιόλιος
Περίληψη του μυθιστορήματος
Τι είναι το δρολάπι; Υδρολαίλαψ είναι η λέξη που μας έρχεται από παλιά. Η βρόχινη λαίλαπα, η αλύπητη βροχή, ανακατεμένη με δυνατό αέρα. Γίνεται στην συνέχεια δρολάπι. Το μυθιστόρημα οργανώνεται με άξονα το ανεμόβροχο, που εμφανίζεται στην αφήγηση τόσο με την κυριολεκτική του σημασία όσο και με τη μεταφορική.
Η λέξη ανοίγει σαν βεντάλια κι από μέσα της αποκαλύπτονται διαφορετικές εκδοχές. Η μία συνδέει τη διαδικασία της γραφής με όσα υποδηλώνει ο τίτλος. Αυτή η εκδοχή αποτυπώνει και την αναμέτρηση του συγγραφέα με τις ίδιες τις λέξεις, συστατικό στοιχείο της λογοτεχνικής δημιουργίας. Η δεύτερη εκδοχή είναι η κυριολεκτική χρήση, αρχικά., της λέξης και μετά η μεταφορική της. Δρολάπι, ή και δρόλαπας, είναι το ανεμόβροχο, που πέφτει με σφοδρότητα δέρνοντας το πρόσωπο, το κορμί, τα δέντρα, τη γη.
Τέτοιο είναι και το περιβάλλον που ορίζει όσα συμβαίνουν στα Τζουμέρκα, πάνω από την γέφυρα της Πλάκας. Εκεί η Ρήνα/Ιρένε και ο Κώστας επιχειρούν να χτίσουν τη ζωή τους. Εκεί βρήκαν απάγκιο, για να ξανασταθούν στα πόδια τους, μετά το οικονομικό και το κοινωνικό δρολάπι που έπληξε τις ζωές τους στην Αθήνα. Η οικονομική κρίση τους στέρησε τη ζωή που είχαν. Το δρολάπι γίνεται ανατρεπτικό, κοινωνικό ανεμόβροχο που σαρώνει όσα θεωρούνταν δεδομένα. Επιλέγουν τα Τζουμέρκα ως τόπο για μια νέα αρχή. Αρκεί όμως η καλή πρόθεση και η κοινή τραυματική εμπειρία , για να αντέξει η σχέση αυτή;
Τα Τζουμέρκα γίνεται ο τόπος δοκιμασίας και για τα άλλα δύο ζευγάρια. Είναι η Αρσινόη και ο Λυσίμαχος/Μάχος, που ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα ισοπέδωσε τον ως τότε κόσμο τους. Έχασαν ονόματα, θύμησες, φίλους, ταυτότητα. Ποιοι είναι; Παλεύουν να ανακτήσουν τη ζωή τους. Από τη Θεσσαλονίκη, στην Πρέβεζα κι από εκεί στα Τζουμέρκα, όπου δοκιμάζονται τα σώματα, τα αισθήματα, οι σχέσεις. Το δρολάπι του ατυχήματος τους ξεριζώνει. Νιώθουν σα τα πλατάνια στον Άραχθο. Οι ρίζες τους μετεωρίζονται, παρασυρμένες από το δρολάπι που γκρεμίζει τη γέφυρα της Πλάκας.
Τα Τζουμέρκα γίνονται ένας δρόλαπας για όλους. Ακόμη και για το τρίτο ζευγάρι, τη Μίκα και τον Κριστ. Ερχόμενοι από την Αμερική, βρίσκονται αντιμέτωποι με τους εαυτούς τους. Η ζωή τους παρασύρεται από το ανεμόβροχο της συμβατικής τους σχέσης. Μπορεί να γίνει η τέχνη, σε οποιαδήποτε μορφή της, δρολάπι για την πνευματική ανασυγκρότηση των ανθρώπων;
Τρία ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τους εαυτούς τους, χωρίς τη σκόνη της συμβατικότητας. Το δρολάπι και η γέφυρα που πέφτουν παρασύρουν και τις δικές τους ψευδαισθήσεις. Ένας κόσμος καταρρέει. Οι βεβαιότητες παρασύρονται από το ανεμόβροχο, που μπορεί να είναι το ποτάμι ή όσες οικονομικές και κοινωνικές αλλαγές βρίσκονται σε εξέλιξη απορρυθμίζοντας τη ζωή . Οι αφηγηματικοί ήρωες καλούνται να επιλέξουν τα δικά τους μονοπάτια. Το δρολάπι υπονομεύει όσα ήξεραν. Διαμορφώνει νέα δεδομένα.
Βιογραφικό
Γεννήθηκε στην Πρέβεζα, με καταγωγή από το Συρράκο. Ακόμη, θεωρεί πατρίδες του όλους τους τόπους , στους οποίους υπηρέτησε τόσο ως φιλόλογος καθηγητής (Πρέσπα, Φλώρινα, Καστοριά, Λευκάδα, Βόνιτσα, Καναλλάκι) όσο και ως πανεπιστημιακός δάσκαλος (Αλεξανδρούπολη, Κομοτηνή, Ξάνθη, Βόλος, Καρδίτσα, Λάρισα) αλλά και ως διοργανωτής του Θερινού Σχολείου Τζουμέρκων και Νοτιοανατολικής Πίνδου (Κέδρος Καταρράκτη Τζουμέρκων, Γέφυρα Πλάκας, Συρράκο, Άγραφα, Δυτική Φθιώτιδα). Είναι ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, με είκοσι μία (21) επιστημονικές μελέτες, ενώ έχει επιμεληθεί 25 τόμους πρακτικών επιστημονικών συνεδρίων. Είναι παντρεμένος με τη φιλόλογο Φωτεινή Λεοντάρη.
Έχει εκδώσει τα λογοτεχνικά βιβλία:
1. Το βλέμμα στον τοίχο με τη μαντανία, συλλογή διηγημάτων. Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2001.
2. Ο δικός μου Θεός, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Ταξιδευτής, Αθήνα 2004.
3. Η κίτρινη ομπρέλα, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Μεταίχμιο, Αθήνα 2007 (ήταν στη μικρή λίστα του περιοδικού ΔΙΑΒΑΖΩ για το βραβείο μυθιστορήματος 2008).
4. Η Σκιά της Μίκας, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Ταξιδευτής , Αθήνα 2013.
5. Οι τελευταίες πεντάρες, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Ταξιδευτής, Αθήνα 2016.
6. Οδός Οφθαλμιατρείου, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, Αθήνα 2019. (Βραβείο ελληνικού μυθιστορήματος από το The Athens Prize for Literature 2020. ήταν στην μικρή λίστα των βραβείων του Public 2020, στην κατηγορία «ελληνικό μυθιστόρημα»). Ακόμη, η ΟΔΟΣ είναι στα 9 μυθιστορήματα που προτείνονται από το Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας για τη διδασκαλία της Λογοτεχνίας στο πρόγραμμα των Λυκείων.
7. Δρολάπι, μυθιστόρημα. Εκδόσεις Βιβλιοπωλείον της ΕΣΤΙΑΣ, Αθήνα 2023
Πέρα από αυτά, έχει δημοσιεύσει διηγήματα σε α. περιοδικά β. σε συλλογικούς τόμους γ. σε Λογοτεχνικά Ημερολόγια. Γράφει εβδομαδιαίο
χρονογράφημα στην Εφημερίδα των Συντακτών και διατηρεί τη στήλη «Εξ ημισείας» στο λογοτεχνικό περιοδικό culturebook.gr.
Επίσης συνεργάστηκε με το περιοδικό Νέα Εστία (2001) για την επιμέλεια αφιερώματος στον ποιητή και πεζογράφο Κώστα Κρυστάλλη., ενώ είναι υπεύθυνος και επιμελητής της σειράς «Δυτικά της Πίνδου/ Γραφές για Λογοτέχνες» των εκδόσεων Αιγόκερως ( ο πρώτος αφιερωματικός τόμος είναι για τον Χριστόφορο Μηλιώνη). Δημοσιεύει κριτικές παρουσιάσεις βιβλίων σε περιοδικά και εφημερίδες.