Η ψυχή της παράδοσης ζωντάνεψε στη Βερδικούσια – Μια βραδιά που μύριζε πατρίδα, μνήμες και ελπίδα
Στη Βερδικούσια του Δήμου Ελασσόνας, εκεί όπου η φύση αγκαλιάζει το βουνό και οι άνθρωποι κρατούν ακόμα τις ρίζες τους, πραγματοποιήθηκε το βράδυ της Παρασκευής, μια βραδιά γεμάτη συγκίνηση, μνήμες και υπερηφάνεια. Μια βραδιά που δεν ήταν απλώς μια εκδήλωση – ήταν μια γιορτή ψυχής. Ο Μορφωτικός Σύλλογος Βερδικούσιας, με την αγάπη και την προσήλωσή του στην παράδοση και στην τοπική λαογραφία, κατάφερε να ξυπνήσει όλα όσα μας ενώνουν με την ιστορία, τους προγόνους μας και την ίδια μας την ταυτότητα.
Τα παιδιά του χωριού, ντυμένα με παραδοσιακές στολές, χόρεψαν με καρδιά, με βλέμμα καθαρό και υπερήφανο. Κι εκεί, μέσα στον κύκλο του χορού, δεν βλέπαμε μόνο βήματα. Βλέπαμε τους παππούδες μας να χαμογελούν. Βλέπαμε τις γιαγιάδες μας να στήνουν γλέντι βλέποντας τα εγγόνια τους. Βλέπαμε την ψυχή του τόπου να ανασαίνει.
Οι φιλοξενούμενοι σύλλογοι από τον Τύρναβο, τη Χαλκιδική και τη Λάρισα δεν ήρθαν απλώς για να παρουσιάσουν χορούς. Ήρθαν να ενώσουν τη δική τους ιστορία με τη δική μας, να χτίσουν γέφυρες, να ψιθυρίσουν – μέσα από τον χορό και το Δημοτικό τραγούδι – πως η Ελλάδα δεν είναι μόνο τόπος, είναι τρόπος. Και ο τρόπος αυτός περνάει μέσα από το δημοτικό τραγούδι, τη παραδοσιακή στολή, τον λόγο, το χρώμα, το βήμα στον κύκλο του ψωρού.
Η παρουσία των αντιδημάρχων του Δήμου Ελασσόνας και των Ιερέων της Βερδικούσιας, έδωσε θεσμικό και πνευματικό κύρος στη βραδιά, αλλά η αληθινή δύναμη ήταν στο πλήθος του κόσμου. Στους ανθρώπους που άφησαν για λίγο τις έγνοιες της καθημερινότητας και έγιναν ξανά παιδιά. Που τραγούδησαν, που συγκινήθηκαν, που θυμήθηκαν, που αγκάλιασαν.
Και στο τέλος, όταν απονεμήθηκαν τα βραβεία φιλίας, δεν ήταν απλώς ένα τυπικό κλείσιμο της πολιτιστικής εορτής. Ήταν ένας όρκος. Ότι θα συνεχίσουμε. Ότι δεν θα ξεχάσουμε. Ότι αυτή η πολιτιστική φλόγα δεν θα σβήσει όσο υπάρχει ένας Σύλλογος να την κρατά ζωντανή, όσο υπάρχει ένα παιδί που μαθαίνει πώς να φορέσει τη φορεσιά του τόπου του, πώς να πει ένα τραγούδι δημοτικό, πώς να μπει στον κύκλο του χορού με σεβασμό.
Γιατί οι Μορφωτικοί Παραδοσιακοί Σύλλογοι, δεν είναι απλώς σωματεία. Είναι οι θεματοφύλακες της μνήμης. Είναι το σπίτι της ψυχής μας. Είναι η γέφυρα ανάμεσα στο «ήμασταν» και στο «θα είμαστε». Και μέσα σε έναν κόσμο που αλλάζει διαρκώς, αυτοί οι σύλλογοι μάς θυμίζουν ποιοι είμαστε.
Η Βερδικούσια, με την αγάπη της για την παράδοση, απέδειξε πως όσο υπάρχουν άνθρωποι που αγαπούν τον τόπο τους, που κρατούν τη λαογραφία σαν φυλαχτό, που μαθαίνουν στα παιδιά τους τον σκοπό του τόπου τους, τότε η Ελλάδα δεν χάνεται. Συνεχίζεται.
Συγχαρητήρια από καρδιάς στην Πρόεδρο του Μορφωτικού Συλλόγου Βερδικούσιας κυρία Μαίρη Τάκα και σε όλα τα μέλη του Συλλόγου που δίνουν ψυχή για να κρατήσουν την παράδοση και την λαογραφία της Βερδικούσιας.
Συγχαρητήρια και στον Δήμο Ελασσόνας για όλη την Στήριξη, καθώς και το τοπικό συμβούλιο Βερδικούσιας για την στήριξη στο χωριό της Βερδικούσιας.
