Πανηγυρίζει η Ι. Μονή «Παλαιοκαρυάς» στην Κρανιά Ελασσόνας
Γιορτάζει και πανηγυρίζει η ιστορική Ι. Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρος «Παλαιοκαρυάς», στην Κρανέα Ελασσόνας, την Τρίτη 5 και την Τετάρτη 6 Αυγούστου.
Ο φετινός εορτασμός έχει ξεχωριστή σημασία, καθώς μετά από σχεδόν έναν αιώνα, η Ιερά Μονή είναι επανδρωμένη με μοναχό, τον π. Νεκτάριο, ο οποίος εγκαταστάθηκε μόνιμα στον χώρο από την 1η Ιουνίου 2025.
Η παρουσία του σηματοδοτεί την αναβίωση της μοναστικής ζωής στην Παλαιοκαρυά και αποτελεί πνευματικό σταθμό για την ευρύτερη περιοχή.
Ταυτόχρονα, ολοκληρώθηκαν πρόσφατα σημαντικές εργασίες αποπεράτωσης που αλλάζουν την εικόνα του χώρου, διατηρώντας πάντα τον αυθεντικό χαρακτήρα του μοναστηριού. Ξεχωρίζουν οι παρεμβάσεις στον εξωτερικό χώρο, καθώς και η κατασκευή του αρχονταρικιού, το οποίο προσδίδει έναν ξεχωριστό τόνο φιλοξενίας και ζεστασιάς.
- Τρίτη 5 Αυγούστου, ώρα 19:00
Μέγας Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ελασσώνος κ.κ. Χαρίτωνος.
- Τετάρτη 6 Αυγούστου, πρωί
Όρθρος και Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, με τη συμμετοχή ιερέων της περιοχής.
Η Μονή, με την αφοπλιστική της θέα και την πλούσια πνευματική και αρχιτεκτονική της ιστορία, παραμένει φάρος πίστης, ιστορικής συνέχειας και φυσικής ομορφιάς. Η εορτή της Μεταμορφώσεως, πέρα από θεολογικό γεγονός, είναι μια πρόσκληση για εσωτερική αναγέννηση και πορεία προς το φως.
Λίγα στοιχεία για το ιστορικό μοναστήρι:
Η Ι. Μονή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος «Παλαιοκαρυάς» Κρανέας έχει εξέχουσα θέση μεταξύ των Βυζαντινών και Μεταβυζαντινών μνημείων της Ι. Μητρόπολης Ελασσώνος. Είναι χτισμένη σε απόσταση 10 χιλιομέτρων νότια της Κρανέας, σε πλαγιά του ορεινού όγκου των Αντιχασίων και φέρει την ονομασία Μονή «Καρυάς» ή «Παλαιοκαρυάς».
Για πολλά χρόνια δεν γνωρίζαμε τη χρονολογία ίδρυσης του μοναστηριού. Πολύτιμη προσφορά στην έρευνα αυτή αποτέλεσαν οι ενθυμήσεις από τον κώδικα του μοναστηριού, που αναδημοσίευσε ο ιστορικός ερευνητής - συγγραφέας Κώστας Σπανός στο βιβλίο του με τίτλο «Ενθυμήσεις και Επιγραφές της περιοχής Δεσκάτης», που αναφέρονται σε διάφορες δραστηριότητες και σε συμβάντα του Μοναστηριού από το 1648-1897.
Αν και δεν αναφέρεται σ’ αυτές πουθενά το έτος ίδρυσης συμπεραίνουμε ότι το μοναστήρι δεν είχε πολλά χρόνια κτιστεί πριν το 1648. Η χρονολογία ίδρυσης του μοναστηριού θεωρείται συμβολικά το έτος 1628, έτος αποπεράτωσης των εργασιών του ναού. Σήμερα από τα κτίσματα της Μονής σώζονται το Καθολικό, ο Πύργος και το Αγίασμα.
Το μοναστήρι αποτελούνται έως και τις αρχές του περασμένου αιώνα, από δύο συνεχόμενα οικοδομικά τετράγωνα, ίσα σχεδόν μεταξύ τους. Στην ανατολική πλευρά του μοναστηριού βρίσκονταν το 1ο οικοδομικό τετράγωνο, που ήταν το νεότερο, και αποτελούσε το προαύλιο του μοναστηριού. Περιβάλλονταν από αρκετά ψηλό τοίχο και είχε είσοδο από τη βορειοανατολική πλευρά του.
Στην ανατολική και νότια πλευρά υπήρχαν διάφορα κτίρια, που τα μεν ισόγεια τους χρησίμευαν ως βοηθητικοί ή αποθηκευτικοί χώροι, τα δε ανώγεια για διαμονή του εργατικού ή υπηρετικού προσωπικού του μοναστηριού. Δυτικότερα βρίσκονταν το 2ο οικοδομικό τετράγωνο, που ήταν και το κύριο οικοδομικό συγκρότημα και το παλαιότερο χρονολογικά. Είχε δύο εισόδους μία ανατολική και μία δυτική, στη μέση είχε αυλή στο κέντρο της οποίας ήταν η εκκλησία.
