Πανεπαρχιακός Αγροκτηνοτροφικός Σύνδεσμος Ελασσόνας: Απαιτείται πανστρατιά αγροτών και κτηνοτρόφων για να κερδηθεί αυτός ο αγώνας
Συνάδελφοι η κατάσταση δεν είναι δύσκολη, είναι τραγική.
Πλέον υπάρχουν συνάδελφοι που δεν έχουν ούτε πετρέλαια για να οργώσουν το επόμενο διάστημα.
Οι γεωπόνοι πιστώνουν συνέχεια και δεν γνωριζούμε μέχρι πότε θα έχουν τη δυνατότητα.
Ήδη από το καλοκαίρι πολλοί καλλιεργητές με τις τιμές στα νερά δεν πότισαν, σταμάτησαν και άφησαν ξερικά τα χωράφια τους.
Το 95% της αμυγδαλοκαλλιέργειας χάθηκε, το 70% της καρυδοκαλλιέργειας χάθηκε, το 95% της βιοκαλλιέργειας στα μήλα χάθηκε.
Έχουν χαθεί ήδη πάνω από 2.000 ζώα με την ευλογιά με τις θανατώσεις και τις εκριζώσεις, εμβόλιο δεν συνιστάται από το Υπουργείο και την ίδια ώρα κλείνουν μονάδες και σπίτια.
Συνάδελφοι βλέπουν να τους κόβουν το ρεύμα για μικροποσά, να τους δεσμεύουν λογαριασμούς για ελάχιστα ποσά.
Το κόστος πώλησης είναι χαμηλό παρότι δεν υπάρχει προιόν. Το κόστος παραγωγής δεν καλύπτεται.
Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Οφείλουμε να αντιδράσουμε.
Οφείλουμε όλοι μας να κοιταχτούμε στον καθρέφτη το επόμενο διάστημα. Να κοιτάξουμε μέσα μας και στο τραπέζι μας. Να δούμε στα μάτια τις οικογένειές μας.
Η κυβέρνηση αποδεικνύεται παντελώς αναξιόπιστη. Με τον τελευταίο έλεγχο που διενεργεί αιφνιδίως ο OLAF, με το κλιμάκιο της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Καταπολέμησης της Απάτης μέσα στον ΟΠΕΚΕΠΕ και τη δημόσια παραδοχή χθες του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων Κώστα Τσιάρα πως "οι πληρωμές θα ξεκινήσουν μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα του OLAF", χωρίς να υπάρχει καμία ενημέρωση και καμία πρόβλεψη για το πότε θα ολοκληρωθεί, η κατάσταση βρίσκεται στο απροχώρητο.
Στη τελευταία πανεπαρχιακή αγροκτηνοτροφική σύσκεψη των συλλόγων στο Δημαρχείο της Ελασσόνας, αποφασίστηκε ομόφωνα η εξόρμηση στα χωριά της επαρχίας Ελασσόνας που πλήττονται οικονομικά, με αποτέλεσμα να έχει βυθιστεί στο χάος και η τοπική οικονομία της Ελασσόνας.
Μια αλυσιδωτή καταστροφή δίχως προηγούμενο.
Ο Πανεπαρχιακός Αγροκτηνοτροφικός Σύνδεσμος από τη πρώτη στιγμή της ιδρυτικής του διακήρυξης είχε επισημάνει την ανάγκη για ενότητα στο αγροτικό κίνημα. Οι αγροτικοί σύλλογοι Σαρανταπόρου, Ολύμπου, Δομενίκου, Αμβυκούχων μάχονται διαχρονικά σε αυτήν τη κατεύθυνση εδώ και πολλά χρόνια.
Αφήσαμε στην άκρη εδώ και χρόνια τις πολιτικές καταβολές, τις διαφορετικές οπτικές, τις προσωπικές φιλοδοξίες και θέσαμε ως στόχο την ενότητα και την αγωνιστικότητα, διότι χωρίς μάχη κανένας πόλεμος δεν κερδίζεται.
Στο περσινό Μπλόκο του Μικρού Ελευθεροχωρίου βιώσαμε την ανάγκη όλων μας, να τεθούν οι βάσεις για ένα κίνημα που θα μπορέσει να σηκώσει στις πλάτες του, τις λαικές απαιτήσεις, όταν κληθεί από τις συνθήκες, από το ότι η τσέπη άδειασε.
Ας γυρίσουμε να κοιτάξουμε τι συμβαίνει γύρω μας. Τα χωριά μας βρίσκονται σε παραλυτική κατάσταση, νέοι δεν υπάρχουν να συνεχίσουν, σπίτι που κλείνει δεν ξαναγοίγει.
Η πρωτοβουλία που ξεκινά τις επόμενες ημέρες, οφείλει να μην σταματήσει σε καμία πληρωμή από ψίχουλα που σκοπεύει η κυβέρνηση να δώσει, μόνο και μόνο για να διαιρεθεί το αγροτικό κίνημα, για να μην έχει η ίδια το πολιτικό κόστος που αυτό μετρά και ξαναμετρά.
Θα παρουσιάσουμε μαζί με τους αγροτικούς συλλόγους, σε συνεργασία με τις τοπικές κοινότητες ένα οργανόγραμμα ενημέρωσης και συζήτησης με τους συναδέλφους.
Από τα Καλύβια μέχρι το Βλαχογιάννι, από το Λιβάδι μέχρι τη Καρυά.
Να μιλήσει ο λαός, να φωνάξει την αλήθεια, να διαλυθεί ο φόβος.
Σε αυτό το κάλεσμα κανείς δεν περισσεύει. Έχουμε μαζί μας την στήριξη των εργαζομένων, του εμπορικού κόσμου, των συνταξιούχων, των υπαλλήλων, των μαθητών, των ανθρώπων που βρίσκονται καθημερινά στη βιοπάλη. Μαζί δώσαμε μάχες και μαζί θα τις ξαναδώσουμε.
Από το καναπέ δεν κερδίσαμε τίποτα.
Φέτος γιορτές θα κάνουμε στο δρόμο. Και για να κάνουμε γιορτές στα σπίτια μας, από ότι φαίνεται εν έτει 2025, σε ένα ευρωπαικό κράτος όπως θεωρείται η Ελλάδα, πρέπει να αγωνιστούμε για τα αυτονόητα.
Ξεκινάει ένας αγώνας λοιπόν, που είναι αγώνας επιβίωσης και απαιτείται ψυχραιμία, ενότητα, υπομονή και πανστρατιά.
Πανεπαρχιακός Αγροκτηνοτροφικός Σύνδεσμος Ελασσόνας
